Ξυλόκαστρο
Το Ξυλόκαστρο είναι παραθαλάσσια κωμόπολη της περιφερειακής ενότητας Κορινθίας. Έχει αναδειχθεί σε έναν από τους σημαντικότερους τουριστικούς προορισμούς της Πελοποννήσου, και κάθε καλοκαίρι κατακλύζεται από χιλιάδες επισκέπτες. Οι φυσιολάτρες γνωρίζουν το δάσος του Πευκιά με τα πεύκα και τις παραλίες της περιοχής. Απέχει 120 χιλιόμετρα από την Αθήνα και 94,6 χιλιόμετρα από την Πάτρα.
Το Ξυλόκαστρο πήρε το όνομά του από ένα ξύλινο στρατώνα στην περιοχή όπου λειτουργούσε παρατηρητήριο κατά τα χρόνια της Ενετοκρατίας. Ο στρατώνας ονομάστηκε από τους ντόπιους ξύλινο κάστρο, και έτσι η περιοχή που περιλαμβάνει τους συνοικισμούς Υψηλά Αλώνια, Μερτικέικα, Γεωργαντέικα και Ρίζα, ονομάστηκε Ξυλόκαστρο.
Κατά τα προεπαναστατικά χρόνια το Ξυλόκαστρο αποτελείτο από λίγα σπίτια και μερικές αποθήκες και λειτουργούσε ως επίνειο των Τρικάλων Κορινθίας. Το μεγάλο δάσος που υπήρχε στην περιοχή αποψιλώθηκε για να καλλιεργηθεί η γη και έτσι σήμερα έχει διασωθεί μόνον ο Πευκιάς επειδή βρίσκεται σε αμμώδες έδαφος. Το δάσος του Πευκιά είναι ένα φυσικό πευκοδάσος ανάμεσα στο Ξυλόκαστρο και τη Συκιά. Εκτίνεται κατά μήκος των ακτών του Κορινθιακού κόλπου και έχει χαρακτηριστεί αισθητικό δάσος με περισσότερα από ογδόντα διαφορετικά είδη φυτών.
Στα σημαντικότερα αξιοθέατα της περιοχής είναι η παραλία Πευκιά, με καταγάλανα καθαρά νερά και μεγάλα βότσαλα, η παραλία Αριστοναυτών, η οποία είναι αμμώδης και οργανωμένη, και η παραλία της Συκιάς στο ομώνυμο χωριό. Ακόμα και αν πάτε χειμώνα, ο παραλιακός δρόμος προσφέρεται για βόλτα. Ακόμη, υπάρχει ασφαλής και άνετος ποδηλατόδρομος, κατά μήκος της παραλίας.
Στα υπόλοιπα αξιοθέατα της πόλης είναι η Μονή της Παναγίας Κορφιώτισσας, που χρονολογείται από τον 17ο αιώνα και βρίσκεται σε υψόμετρο 730 μέτρων, νότια του χωριού Καμάρι, και η εκκλησία του Αγίου Βλασίου, με αυθεντικά έργα των μεγάλων αγιογράφων Φώτη Κόντογλου, Αγήνωρα Αστεριάδη και Σπύρου Βασιλείου.